مرگ دوباره

در هفت آسمان چو نداری ستاره ای

ای دل کجا روی که بود راه چاره ای

حالی نماند تا بزنی فالی ای رفیق

خیری کجاست تا بکنی استخاره ای

هر پاره ی دلم لب زخمی ست خون فشان

جز خون چه می رود ز دل پاره پاره ای

از موج خیز حادثه مأمنی نماند

کشتی کجا برم به امید کناره ای

دیدار دل فروز تو عمر دوباره بود

اینک شب جدایی و مرگ دوباره ای

از چین ابروی تو دلم شور می زند

کاین تیغ کج به خون که دارد اشاره ای

گر نیست تاب سوختنت گرد ما مگرد

کاتش زند به خرمن هستی شراره ای

در بحر ما هرایینه جز بیم غرق نیست

آن به کزین میانه بگیری کناره ای

ای ابر غم ببار و دل از سایه باز کن

ماییم و سرگذشت شب بی ستاره ای

ه.ا.سایه