چشمي كنار پنجره انتظار

اي دل ، به كوي او ز كه پرسم كه يار كو
در باغ پر شكوفه ، كه پرسد بهار كو
نقش و نگار كعبه نه مقصودِ شوق ماست
نقشي بلند تر زده ايم ، آن نگار كو
جانا ، نواي عشق خموشانه خوشترست
آن آشناي ره كه بود پرده دار كو
ماندم درين نشيب و شب آمد ، خداي را
آن راهبر كجا شد و آن راهوار كو
اي بس ستم كه بر سرِ ما رفت و كس نگفت ،
آن پيكِ ره شناس ِ حكايت گذار كو
چنگي به دل نمي زند امشب سرود ما
آن خوش ترانه چنگي ِ شب زنده دار كو
ذوق ِ نشاط را مي ساقي بهانه بود
افسوس ، آن جواني ِ شادي گسار كو
يك شب چراغ روي تو روشن شود ، ولي
چشمي كنار پنجره انتظار كو
خون هزار سروِ دلاور به خاك ريخت
اي سايه ! هايهاي لب جويبار كو
ه.ا سايه